Is het werkelijk nog maar twee dagen geleden dat we op Texel waren?
Ik kan het me haast niet voor stellen....Pas geboren lammetjes....Prachtig weer.
Met blote voetjes in het warme zand en nu....?
Zijn we weer thuis en heb ik een vest en de verwarming aan,buiten lijkt het herfst!
Maar ook dit is lente,dit is Nederland.Ik zou het niet willen missen.
Ik spin en brei en voel me soms een oude vrouw van 90 jaar.
Doorgaan,altijd maar doorgaan!Wie of wat zal me stoppen?Geef ik me gewonnen aan de reuma die in mij is komen wonen zonder dat ik er om vroeg?
Wie het weet mag het zeggen......Ik weet het niet.
3 opmerkingen:
We hopen maar op meer mooi weer!
Mooie voeten liggen daar, alleen nog wat bleek, hebben ook een kleurtje nodig. Blauw of .... groeten van liesbeth
Hoor ik hier een diepe zucht? Ja, "gewoon" doorgaan en niet opgeven! Ik begrijp denk ik hoe je je voelt. Sterkte.
Een reactie posten