zaterdag 8 maart 2014

Zaterdag

Dank jullie wel voor alle lieve woorden.
Maandag 3 maart hebben mijn grote liefde achter moeten laten.
Het is niet te doen maar je moet!
Ik zal een poos (je) nodig hebben  voor ik de dagelijkse dingen weer op pak.
Ik kook elke dus het begin is er.

11 opmerkingen:

Aart zei

Fijn om weer wat van je te lezen. Het zal zeker wennen zijn om alleen te zijn en alleen je eigen geluiden te horen, maar probeer af en toe ook wat te doen, dat verzet de zinnen.
http://quiltaart.blogspot.nl

els zei

Och lieve Marie-jette wat moet dat zwaar zijn. Ik denk veel aan je. Dikke knuffel en heel veel sterkte.

Christel Sins-Camp zei

Neem de tijd om je verlies te verwerken en je verdriet een plaats te geven. Hou je taai!

Liesbeth Wessels zei

We denken aan je en leven mee. Zorg goed voor jezelf . groeten van liesbeth

mia zei

een arm om je schouder, sterkte

MarianneP zei

Och Marrie-Jette wat een verdrietig bericht. heel veel sterkte meisje, woorden schieten hier te kort.Liefs
Marianne

Jo Huijsman zei

Het verdriet is onvoorstelbaar groot, ik wens je veel kracht en hoop dat de lapjes je een beetje troost geven. Sterkte, sterkte en nog veel meer sterkte.

Joke Hardenbol zei

Fijn dat je in ieder geval contact blijft houden met de buitenwereld door je blog. Heel veel sterkte de komende tijd.

Anoniem zei

Rouw gerust zolang je nodig hebt, maar vergeet niet om vooral goed voor jezelf te zorgen!
Sterkte!!

christina zei

Persoonlijk vind ik het goed om dit soort verdriet te delen. Want nu merk je ook dat mensen met je meeleven ook al kennen we elkaar niet persoonlijk zoals in mijn geval. Rouwen doet ieder op zijn eigen manier en dat heeft een ander maar te accepteren.
Ik heb er bewondering voor dat je iedere dag kookt. Het is een dagelijkse terugkomend patroon wat je helpt het ritme terug te krijgen. Weet je dat er ook een boek is voor vrouwen die net hun man zijn verloren? Lotgenoten begrjipen beter wat je is overkomen dan niet-lotgenoten. Ik weet de titel niet meer, maar als je belangstelling hebt, kan ik er zo achter komen.

vrouw Hommel zei

Ik zou willen dat ik de juiste woorden voor je kunt typen maar die zijn er niet,er zijn geen woorden die uiting kunnen geven aan dit enorme verdriet en gemis. Ik denk aan je ,iedere dag .