zaterdag 20 februari 2016

Het grote loslaten.

Moeten wij niet alles wat we lief hebben
los laten?
Ooit...?

Over een paar dagen is het
twee jaar geleden dat mijn
lief verdween.
Het lijkt gek om dat zo te zeggen.
Maar zo zie ik het.

Wat hij achter liet hebben we
begraven.
Maar zijn geest
zijn ziel
hoe je het ook wil noemen
is verdwenen.
Voor mij onbereikbaar!

In dit werk zit een stukje
verwerking
Ik probeer iets te maken wat
in mijn hoofd zit.
Elke dag een stukje
Voor de rest
van mijn leven.

In een wereld vol prikkeldraad.

4 opmerkingen:

Annemieke Nierop zei

Dat lijkt mij een langzaam, moeilijk en onvoorspelbaar maar noodzakelijk proces. Maar eerst zal het wel gaan met drie stappen voor uit en één stap terug..... Sterkte!

els zei

Och lieverd dat zijn weer moeilijke dagen. Wat fijn dat je je grote verdriet en gemis een klein beetje kunt verwerken in deze quilt.

Eke zei

Veel sterkte gewenst Marrie-jette, en wat een mooie manier om het gemis te verwerken heb je gevonden. Gelukkig zijn je kleuren er nog...

Anita zei

Heel veel sterkte lieve Marie-Jette. Het blijven moeilijke dagen. Een klein beetje troost dat je het kan omzetten in kleur. Dikke knuffel voor jou.